Kłopoty ekonomiczne mogą skłonić pracodawcę do rozwiązania umów z większą liczbą pracowników. Nie zawsze jednak takie zwolnienia będą miały grupowy charakter. Niezależnie jednak od liczby zwalnianych osób, w sytuacji gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 20 pracowników, wciąż musi stosować ustawę z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.
Do zwolnień indywidualnych z przyczyn leżących po stronie zakładu pracy stosuje się bowiem odpowiednio przepisy ustawy o zwolnieniach grupowych, z tym że procedura takich zwolnień jest prostsza.
Liczba redukowanych pracowników
Ze zwolnieniem indywidualnym mamy do czynienia wtedy, gdy pracodawca zwalnia od kilku do kilkunastu podwładnych. Liczba ta może być różna w zależności od wielkości firmy. Tryb indywidualny będzie miał miejsce wtedy gdy zredukowana zostaje liczba mniejsza niż:
- 10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 osób,
- 10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia od 100 do 300 pracowników,
- 30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 300 podwładnych.
Łatwiejsze zasady zwolnień indywidualnych
Pracownikowi przysługują określone przywileje wynikające z ustawy o zwolnieniach grupowych, jeżeli pracodawca zatrudnia co najmniej 20 pracowników, a przyczyny zwolnień leżą po stronie zakładu pracy.
Przy zwolnieniach indywidualnych nie stosuje się jednak wszystkich zasad jakie obowiązują przy procedurze grupowej. Pracodawca nie ma więc obowiązku:
- zawiadamiania urzędu pracy,
- konsultowania zwolnień z organizacjami związkowymi (z jednym wyjątkiem o czym później),
- tworzenia regulaminu zwolnień czy porozumienia w tym zakresie,
- ponownego zatrudniania zwolnionych pracowników.
