Przyczyny zaparć
Przyjmuje się, że zdrowy człowiek przynajmniej raz dziennie oddaje stolec. Dopuszczalną normą jest defekacja co 2-3 dni. Gdy człowiek nie wypróżnia się cztery i więcej dni lub, gdy czynności towarzyszy ból lub krwawienie, a kał jest twardy i suchy, mówimy o zaparciach lub zatwardzeniu.
Najczęstszą przyczyną tego rodzaju dolegliwości jest dieta uboga w błonnik, niskie spożycie płynów w ciągu dnia, siedzący i mało aktywny tryb życia, stres, wiek (dotyczy zwłaszcza osób starszych i noworodków), zaawansowana ciąża, diety odchudzające lub zaburzona praca jelita grubego. Może być również następstwem zmian nowotworowych lub zapalnych, a także odkładaniem potrzeby wypróżnienia się.
Zaparciom towarzyszą wzdęcia, gazy, bóle brzucha oraz uczucie przepełnionego żołądka.
Dieta na zaparcia
Podstawą diety zwalczającej problem zaparć jest woda. Dziennie powinieneś wypijać jej minimum 2 litry. Pod jej wpływem zalegające w jelitach treści pokarmowe ulegną rozrzedzeniu, co ułatwi wypróżnienie.
Kolejnym elementem jadłospisu osoby cierpiącej na zaparcia jest błonnik. Jego skuteczność wynika z trzech właściwości. Błonnik pochłania wodę, nie podlega trawieniu i nie zalega w żołądku, łatwo przechodzi przez układ pokarmowy do jelita grubego dostarczając mu jednocześnie dostateczną ilość wody potrzebną do formułowania masy kałowej o odpowiedniej konsystencji i jej wydalania.
W Twojej diecie powinno znaleźć się pełnoziarniste pieczywo, warzywa i owoce, orzechy i nasiona oraz suszone lub pieczone śliwki.
Pij fermentowane napoje mleczne, czyli maślankę, kefir oraz jogurty. Zaopatrz się w siemię lniane i codziennie przed pójściem spać wypijaj z niego wywar (2 łyżeczki siemienia zalej 250 ml wrzątku i parz około 2 godz.).
Unikaj słodyczy - zwłaszcza czekolady i produktów zawierających kakao, tłustych i smażonych potraw, fasoli, bobu, grochu i ryżu.
