Porto z Duero
Porto, choć swoją nazwę bierze od portowego miasta w Portugalii, tak naprawdę, powstaje 100 km w głąb lądu w regionie Duero. Tam też rośnie niezliczona ilość odmian winogron, którym portugalskie wino zawdzięcza swój smak. Sama miejscowość (właść. Oporto), która dała nazwę winu, od wieków jest miejscem, z którego trunek wyrusza drogą morską w świat.
Skąd ta moc?
Porto jest winem wzmacnianym, oznacza to, że po zakończonej fermentacji dodaje się do niego destylat, który zwiększa jego moc i chroni trunek od zepsucia. Taki sposób konserwacji znany jest od wieków i chronił wino podczas długich morskich podróży.
Rodzaje porto
Ruby (rubinowe) – najmłodszy i najmniej złożony styl porto, na który składa się kupaż jednorocznych win bazowych. Dojrzewa powyżej 3 lat najczęściej w specjalnych zbiornikach, rzadziej beczkach. Najlepiej wypijać go jak najwcześniej.
Tawny (płowe) – tańsze powstaje z kupażu białego porto z winami z Baixo Corgo, nie jest wtedy starsze od przeciętnego Ruby.
Tawny ze wskazanym wiekiem – wino rocznikowe, dojrzewające nawet do 30 lat, będące mieszanką kilku Single Quinta Vintage.
Vintage – długo dojrzewająca, najbardziej prestiżowa odmiana porto. Na jej prestiż wpływają surowe gwarantowane prawem reguły produkcji i dojrzewania. Zadeklarowanie Vintage, a więc zgoda na spełnienie surowych warunków stawianych przez Instituto do Vinho do Porto (IVP) jest dla producenta formą nobilitacji. Porto tego rodzaju należy wypić do 3 dni od otwarcia butelki.
Single Quinta Vintage – Porto typu Vintage z jednej tylko winnicy.
Late bottled vintage – wina butelkowane między 4 a 6 rokiem od winobrania. Stanowi tańszą alternatywę dla odmiany Vintage.
White port – jedyna biała odmiana Porto. Często, niestety kiepskiej jakości, choć zdarzają się egzemplarze bardzo dobre.
Colheita – odmiana najbardziej zbliżona do rocznikowego Tawny, choć lepszej jakości. Dojrzewa w beczce siedem lat przed zabutelkowaniem. Oprócz rocznika na butelce widnieje też rok zabutelkowania wina.