Tuż po urodzeniu noworodek zazwyczaj jest opuchnięty, jego główka może być nieco spiczasta i spłaszczona. Wiąże się to z ogromnym wysiłkiem przechodzenia przez kanał rodny. Wszystkie te oznaki z reguły mijają po 24 godzinach od narodzin. Dziecko w łonie matki ułożone było w pozycji zgięciowej, aby zajmować jak najmniej miejsca, dlatego po urodzeniu taka tendencja utrzymuje się. Główka dziecka zwrócona jest przeważnie na jedną stronę.
Czuwający noworodek przebiera żywo nóżkami i rączkami. Nowo narodzone dzieci nie mają zdolności trzymania głowy w linii środkowej ciała, zawsze zrotowana jest na jedną ze stron.
U zdrowego maluszka występuje silny odruch chwytny. Drażniąc wewnętrzną część dłoni dziecka dochodzi do zaciśnięcia jej na kilka sekund.
Swą mimiką potrafi pokazać już reakcje na silne światło i dźwięk.
Pierwsze kontakty społeczne dzidziuś nawiązuje poprzez skórę. Dotknięty, wzięty na ręce uspokaja się. Poprzez karmienie piersią doświadcza pierwszych miłych kontaktów z drugim człowiekiem.