Jak ewidencjonować wpływ środków na konkretny cel

Ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości nie zawiera szczegółowych zasad tworzenia ewidencji analitycznej lub pozabilansowej.

Jednakże informacje dotyczące wpływu i wydatkowania środków z 1% nie mogą mieć formy ewidencji pozabilansowej. Wynika to z tego, że konta pozabilansowe nie wchodzą w zakres ksiąg rachunkowych, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o rachunkowości.

Dlatego też organizacje pożytku publicznego powinny w swoim zakładowym planie kont stworzyć odrębne konto, na którym będą ujmowane wpływy z tego tytułu. W tym zakresie jednostki będą kierowały się bilansowo i podatkowo (za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania wpłaty  )  zasadą kasową; jako przychody zarejestrują jedynie te kwoty, które wpłynęły na rachunek bankowy z urzędu skarbowego. 

Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie istnieje obowiązek rachunkowego wyodrębnienia form działalności, tj  nieodpłatnej działalności pożytku publicznego, odpłatnej działalności pożytku publicznego lub działalności gospodarczej. Wyodrębnienie takie powinno nastąpić w stopniu umożliwiającym określenie przychodów, kosztów i wyników każdej z tych działalności, z zastrzeżeniem przepisów o rachunkowości. Przepis ten stosuje się odpowiednio też w przypadku organizacyjnego wyodrębnienia działalności pożytku publicznego.

W ustawie nie określono terminu, w jakim pieniądze pozyskane z odpisów 1% podatku powinny być wydane. To zależy od samej organizacji OPP i jej  planów . Ważne jest to, by jednoprocentowe wpływy były wydawane na działalność pożytku publicznego.
Po wykonaniu księgowań na koncie pozostałe saldo  stanowi środki do wykorzystania w roku następnym.