Ochrona gatunków lub siedlisk na obszarach Natura 2000 musi odbywać się w sposób ciągły, planowy i spójny. Planując inwestycję lub rozpoczęcie działalności gospodarczej, rolniczej czy łowieckiej, należy dokładnie przeanalizować wszystkie dokumenty. Dokumentami strategicznymi mającymi zagwarantować odpowiednią ochronę gatunków i siedlisk są m.in. plany zadań ochrony obszaru Natura 2000 (PZO N2000).
Jeżeli w tym przypadku zapomni się o zasadzie „nieznajomość prawa szkodzi”, zamierzenie może przynieść wyłącznie straty, spowodowane brakiem możliwości rozpoczęcia inwestycji lub jej wstrzymaniem przez organy ochrony środowiska.
Dokumentami strategicznymi mającymi zagwarantować odpowiednią ochronę gatunków i siedlisk są:
- plany zadań ochrony obszaru Natura 2000 (PZO N2000), które mają uproszczoną strukturę i są mniej restrykcyjne z punktu widzenia podmiotów zainteresowanych prowadzeniem niektórych rodzajów działalności na tych terenach,
- plany ochrony obszarów Natura 2000 (PO N2000) – bardziej szczegółowe, opracowywane dla terenów, na których należy wdrożyć zaawansowane, specyficzne zadania ochronne.
Dla większości obszarów Natura 2000 w Polsce PZO N2000 zostały już ustanowione, są obecnie sporządzane lub wkrótce zostaną przyjęte. Zawarte w nich zapisy mogą ograniczać, a nawet wykluczać określone działanie lub przedsięwzięcie, a także wprowadzać dodatkowe warunki lub obostrzenia, które muszą zostać bezwzględnie spełnione przed jego realizacją.
Inwestorzy powinni pamiętać, że zapisy PZO N2000 muszą być albo formalnie uwzględniane, albo przynajmniej brane pod uwagę między innymi przy opracowywania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Katarzyna Jacukowicz
Zobacz także:
