Ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych wyraźnie wskazuje, że jedynym kryterium do jakiego odnosi się pracodawca – w omawianym przypadku jest nim dyrektor szkoły – jest kryterium socjalne. Oznacza to, że dyrektor szkoły nie powinien decydować o nieudzieleniu pomocy dla nauczycieli bez wydania uzasadnienia negatywnego zaopiniowania otrzymanego wniosku.
Decyzje o pomocy dla nauczycieli nie mogą mieć charakteru uznaniowego
Ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych odnosi się do wszystkich pracowników szkoły, środki są dostępne nie tylko dla nauczycieli, ale również dla pracowników niepedagogicznych. Wnioski o pomoc przyjmuje dyrektor szkoły, jednak podejmowane przez niego decyzje muszą uwzględniać regulacje zawarte w ustawie oraz regulaminie obowiązującym w prowadzonej szkole. Prawa i obowiązki dyrektora szkoły nie przewidują możliwości uznaniowego rozdysponowywania środków przeznaczonych na wsparcie socjalne.
Zgodnie z ustawą o ZFŚS przyznanie pomocy jest uzależnione od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby ubiegającej się (art. 8 ust. 1 ustawa o ZFŚS). Pracodawca (dyrektor szkoły) nie może wydatkować środków funduszu w sposób inny niż określają to przepisy, co oznacza że nie może odmówić pomocy bez uwzględnienia wymienionych elementów składających się na warunki bytowe wnioskującego.
Odmowa pomocy wymaga uzasadnienia
Odmawiając udzielenia pomocy dyrektor szkoły winien złożyć uzasadnienie podjętej decyzji. To ważne, ponieważ obowiązki dyrektora szkoły wymagają, by decyzja została podjęta wyłącznie w oparciu o kryteria socjalne. Jeżeli odmowa jest dla nauczycieli niesprawiedliwa i nosi znamiona uznaniowości, a także wskazuje na kryteria pozasocjalne, istnieje możliwość wystąpienia z roszczeniem o przyznanie świadczenia.
Podstawa prawna: art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2012 r. poz. 592 ze zm.).
Marta Wysocka, specjalistka w zakresie prawa oświatowego
Zobacz także:
