Fiskus coraz rzadziej kwestionuje wydatki na obiad z klientem

Bardzo często spółki, szczególnie te, które prowadzą działalność handlową, przeprowadzają spotkania o charakterze biznesowym, w czasie których prowadzone są negocjacje handlowe, omawiane są warunki rzeczowe i finansowe dostaw i zakupów, indywidualne warunki i udogodnienia transakcji itp. Spotkania takie mogą dotyczyć zarówno kontrahentów krajowych, jak i zagranicznych.  

Spotkania takie, gdy są wielogodzinne bywają prowadzone poza siedzibą firmy, np. w lokalach gastronomicznych lub restauracjach. Jeżeli stroną zapraszającą na poczęstunek w restauracji jest przedsiębiorca, wówczas to on najczęściej ponosi koszty posiłku.

Dotychczas jednak tego rodzaju wydatki były przez organy podatkowe kwalifikowane jako koszty reprezentacji, nawet w sytuacjach, gdy tego rodzaju posiłki serwowane podczas spotkań nie miały charakteru wytworności i były zamawiane z ogólnej karty dań. Zarówno urzędy skarbowe, jak i oficjalna wykładnia Ministra Finansów głosiły, że spotkania podatnika z kontrahentami w restauracji są ukierunkowane na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu, nawet jeżeli w czasie spotkań omawiane są różnorakie warunki współpracy.

Przełomem w kwestii możliwości zaliczenia wydatków na kolację z kontrahentami do kosztów podatkowych, był wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 czerwca 2013 r. (FSK 702/11), w którym sąd odniósł się do sporu przedsiębiorcy z organami skarbowymi. NSA stwierdził jednoznacznie, że wydatki związane z poczęstunkiem dla klientów, muszą być uznane za koszt uzyskania przychodów. Zdaniem sądu nie ulega wątpliwości, że stworzenie właściwego klimatu dla prowadzonej działalności rodzi skutek w postaci zwiększenia przychodu. Pomiędzy poniesionym wydatkiem polegającym na poczęstunku (zarówno dostarczonym w firmie, jak i poza jej siedzibą), a osiągniętym przychodem zachodzi związek przyczynowy. Jednocześnie wydatki takie jak drobny poczęstunek, napoje (kawa, herbata) oraz obiad lub inny posiłek na koszt zapraszającego, to nic innego jak wydatek mieszczący się w kategorii wydatków wskazanych w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego tylko wydatek na zakup usług gastronomicznych, których jedynym (głównym) celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Od momentu wydania omawianego wyroku NSA zmieniła się także praktyka urzędów skarbowych w ocenie kwestii związanych z kosztami usług gastronomicznych w czasie spotkań biznesowych. Organy fiskusa nie kwestionują już tak często jak przed pamiętnym wyrokiem wydatków ponoszonych w czasie spotkań z kontrahentami. Podatnicy powinni pamiętać, że aby móc zaliczyć wydatki tego rodzaju do kosztów podatkowych i uniknąć zatargów z fiskusem należy starannie, rzetelnie i drobiazgowo opisywać każdą fakturę otrzymaną w restauracji. Warto zamieścić adnotacje o tym, z kim, kiedy i w jakim celu prowadzono rozmowy. Warto także starać się o umiarkowane zamawianie napojów alkoholowych.