Można zmieniać stawki amortyzacyjne w ramach amortyzacji liniowej

Kategoria: CIT
Data: 09-12-2013 r.

Koszty podatkowe mogą być rozliczane na zasadzie kosztów bezpośrednich lub pośrednich albo na zasadzie odpisów amortyzacyjnych. W odniesieniu do kosztów podatkowych rozliczanych poprzez odpisy amortyzacyjne wskazać należy, iż kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a–16m, z uwzględnieniem art. 16 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, inne przedmioty – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT, zwane środkami trwałymi.

Amortyzacja podatkowa stanowi zatem formę rozłożonego w czasie obciążania kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, których przewidywany okres używania jest dłuższy niż rok.

Zgodnie z art. 16f ust. 1 i 3 ustawy o CIT, podatnicy – z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej – dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z zasadami zawartymi w ustawie o CIT (art. 16h–16m), tj. gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy (z pewnymi zastrzeżeniami) mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h–16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Co do zasady, zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Podatnicy dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji (art. 16h ust. 2 ustawy o CIT).

Wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. Przedsiębiorca, który wybrał metodę amortyzacji z użyciem stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie (amortyzacja liniowa – art. 16i ustawy o CIT), ma możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy. Podstawowym warunkiem jest to, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w Wykazie. Wysokość obniżenia/podwyższenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika. Stosownie do treści art. 16i ust. 5 ww. ustawy, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się, począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Dodatkowo zauważyć należy, że firma może dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego.

Niemniej jednak suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca tego roku podatkowego (zgodnie z art. 16h ust. 4 ustawy o CIT). Jak widać z powyższego, przepisy prawa dotyczące dokonywania odpisów amortyzacyjnych dopuszczają ich zwiększanie lub

zmniejszanie w ramach określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Należy zauważyć przy tym, że zmiana stawek amortyzacyjnych może nastąpić zarówno odnośnie do środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i odnośnie do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

Najważniejsze zmiany w podatkach 2016 roku

pobierz

Imprezy integracyjne

pobierz

Zmiany w podatkach 2016

pobierz

Sprawdź, jak rozliczać VAT przy okresowym braku sprzedaży

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 33486 )
Array ( [docId] => 33486 )