Podatnik może uprościć opodatkowanie zaliczki

Za datę powstania przychodu w podatku dochodowym uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.

Na podstawie natomiast art. 14 ust. 3 ustawy o PIT oraz art. 12 ust. 4 ustawy o CIT, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Na tej podstawie pobrane zaliczki nie stanowią przychodu w podatku dochodowym w danym okresie sprawozdawczym.

Istnieje tu rozbieżność w rozpatrywaniu przychodu do celów podatku dochodowego i podatku od towarów i usług. W przypadku VAT każda zaliczka stanowi podstawę opodatkowania.

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Takiej rozbieżności w rozpatrywaniu przychodu nie ma już od 1 stycznia 2015 r. (dla podatników, którzy wybiorą sposób ustalania daty powstania przychodu), gdyż z tym dniem wprowadzono nowe przepisy art. 14 ust. 1j-1l ustawy o PIT oraz art. 12 ust. 3g-3i ustawy o CIT. Na tej podstawie, w przypadku pobrania wpłat na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, podlegających zarejestrowaniu przy zastosowaniu kasy rejestrującej zgodnie z przepisami ustawy o VAT, za datę powstania przychodu uznaje się dzień pobrania wpłaty.

Przedsiębiorca, który zdecyduje się na wybór tej formy rozliczenia, zobowiązany jest do zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o jej wyborze w terminie do 20 stycznia roku podatkowego (do 20. dnia pierwszego miesiąca roku podatkowego).

W przypadku podatników rozpoczynających ewidencjonowanie obrotów w kasie rejestrującej zawiadomienie musi być złożone do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczęli ewidencjonowanie obrotów za pośrednictwem kasy.

Zawiadomienie dotyczy również lat następnych, chyba że przedsiębiorca, w terminie do 20 stycznia roku następującego po roku podatkowym, w którym korzystał z tej formy rozliczenia, zawiadomi naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tej formy rozliczenia. W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w formie spółki niebędącej osobą prawną obowiązek zawiadomienia lub rezygnacji z tej formy rozliczenia dotyczy wszystkich wspólników.

Przedsiębiorcy ewidencjonujący obrót za pomocą kas fiskalnych z jednej strony mają obowiązek zaewidencjonować pobraną zaliczkę na poczet wykonania usługi czy sprzedaży towaru, a jednocześnie zaliczka ta nie stanowi przychodu w podatku dochodowym.

Jest to kłopotliwe dla firm wykonujących usługi o stosunkowo niewielkiej wartości, przy których zwyczajowo pobiera się zaliczki, np. usługi optyczne, remontowo-budowlane, fotograficzne, motoryzacyjne, pralnicze. Sytuacja ta powoduje, że na przełomie miesiąca, podatnik musi odrębnie rozliczać obrót kasowy dla celów VAT i podatku dochodowego. Wymaga to prowadzenia odrębnej ewidencji przyjętych zaliczek, o które należy pomniejszać obrót kasowy. W kolejnym miesiącu, jeżeli usługa zostanie wykonana, prowadzona ewidencja dla podatku dochodowego powinna zostać skorygowana o zrealizowane zaliczki.

Taki sposób rozliczeń powoduje wiele problemów i ryzyko pomyłek. W celu uproszczenia czynności ewidencyjnych podatnik może wybrać inną formę rozliczania wpłat uzyskanych na poczet dostawy towarów i usług, które zostaną zrealizowane w okresach późniejszych.

Więcej na ten temat >>