W przypadku finansowania wydatków na paczki i bony towarowe ze środków obrotowych istnieje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Jednak aby zakup bonów bądź paczek nie miał charakteru działalności socjalnej nie można uzależniać ich wydawania od sytuacji życiowej lub materialnej pracowników. Każdy z pracowników musi otrzymać bony bądź paczki w jednakowej wysokości. Wydatki na paczki i bony będą wydatkami na cele pracownicze, które jako pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodu pracodawca może zaliczyć do kosztów podatkowych.
Przyznawane z okazji świąt pracownikom paczki, bony bądź dodatkowe świadczenia pieniężne mogą być również finansowane ze środków ZFŚS. W takim przypadku należy pamiętać, że środki z ZFŚS mogą być wydawane na działalność socjalną. Przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z funduszu. A zatem finansowane świadczenia z ZFŚS nie mogą być jednakowe dla wszystkich pracowników. Przy ich przyznawaniu należy uwzględnić sytuację życiową i materialną pracowników.
Wydatki poniesione przez przedsiębiorcę na zakup paczek bądź bonów towarowych sfinansowane z funduszu nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów spółki. Nie zalicza się bowiem do kosztów podatkowych wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych .
W przypadku finansowania wydatków na paczki i bony ze środków obrotowych otrzymane z tego tytułu świadczenia należy doliczyć do przychodów pracownika uzyskanych ze stosunku pracy i opodatkować. Jednocześnie ich wartość zwiększy podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. A zatem jest to mniej korzystne dla pracownika, nie można bowiem w takiej sytuacji zastosować ulgi od podatku dochodowego.
W przypadku finansowania paczek ze środków ZFŚS lub funduszy związków zawodowych ich wartość będzie korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego do wysokości 380 zł w roku podatkowym. Od podatku dochodowego od osób fizycznych są bowiem wolne wartości otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej rzeczowych świadczeń, a także otrzymanych przez pracownika w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków funduszu lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł.
Przez pojęcie sfinansowanych „w całości” należy rozumieć, że zwolnione świadczenie w całości zostało pokryte przez pracodawcę ze środków funduszu. Oznacza to, że jeśli pracodawca finansuje je w części ze środków funduszu i w części ze środków obrotowych, wartość świadczenia nie korzysta ze zwolnienia od podatku. Jednak nie dotyczy to sytuacji, gdy świadczenie jest sfinansowane w części z funduszu, a w części pracownik sam pokrywa wydatki, wówczas ma zastosowanie zwolnienie od podatku.
Przewidziany limit w wysokości 380 zł dotyczy łącznie finansowania
działalności socjalnej świadczeń rzeczowych i świadczeń pieniężnych.
Przekroczenie limitu w ciągu roku powoduje, że nadwyżka będzie
przychodem ze stosunku pracy pracownika i będzie podlegać opodatkowaniu
podatkiem dochodowym.
Dodatkowo bony towarowe nawet jeśli będą finansowane z ZFŚS
nie podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego. Wolne są bowiem od
podatku świadczenia rzeczowe finansowane z ZFŚS. Bony towarowe nie są
uznawane za świadczenia rzeczowe.
Autor: Iwona Czauderna, doradca podatkowy
Opracowanie redakcyjne: Katarzyna Brzozowska
Zobacz także:
