Wartość początkową środka trwałego - w przypadku odpłatnego nabycia - stanowi cena nabycia. Cena nabycia jest to kwota należna zbywcy, powiększona o koszty związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności:
- koszty transportu,
- koszty załadunku i wyładunku,
- koszty ubezpieczenia w drodze,
- koszty montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, koszty odsetek, prowizji, pomniejszone o VAT podlegający odliczeniu.
Okres użytkowania dłuższy niż rok
W świetle ustaw podatkowych środkami trwałymi są przedmioty stanowiące własność lub współwłasność podatnika nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do używania w dniu ich przyjęcia o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok. Rzeczy spełniające powyższe warunki powinny zostać zaliczone do środków trwałych na zasadach przewidzianych dla składników aktywów.
Wydatek na środek trwały do 3.500 zł można zaliczyć w koszty
W aspekcie prawa podatkowego, w przypadku nabycia środka trwałego o wartości początkowej nieprzekraczającej 3.500 zł, podatnik może:
- nie zaliczać go do środków trwałych, a poniesiony na niego wydatek odnieść w koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania go do używania,
- zaliczyć go do środków trwałych i amortyzować na zasadach ogólnych lub jednorazowo w miesiącu oddania go do używania albo w miesiącu następnym.
