Jeżeli przed dostawą lub wykonaniem usługi sprzedawca otrzyma całość lub część zapłaty, to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tej kwoty. Jednak nie każde otrzymanie wpłaty pieniężnej stanowi otrzymanie zapłaty skutkujące powstaniem obowiązku podatkowego. Czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT są bowiem dostawy towarów i świadczenie usług (oraz pozostałe czynności wymienione w art. 5 ustawy o VAT), a nie płatności dokonane z tytułu tych czynności. Potwierdził to TSUE w wyroku z 9 października 2001 roku w sprawie o sygn. akt C-108/99.
Czy kwoty otrzymane na poczet przyszłych dostaw zawsze wyznaczają obowiązek podatkowy
Firmy umówiły się, że kontrahent zapłaci więcej za wykonane usługi, niż widnieje na fakturze. Ma to być akonto przyszłych nieokreślonych jeszcze usług. Jak należy zakwalifikować taką wpłatę?
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 25 sierpnia 2010 r. (sygn. akt I FSK 110/09) stwierdził, że opodatkowaniu VAT nie powinny podlegać zapłaty za dostawy towarów i świadczenie usług, które nie zostały dotychczas określone w wyraźny sposób.
W konsekwencji obowiązek podatkowy na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy o VAT powstaje jedynie wówczas, gdy między otrzymaniem przez podatnika określonej kwoty a czynnością podlegającą opodatkowaniu (np. dostawą towarów czy świadczeniem usługi) istnieje bezpośredni związek, tj. jeżeli otrzymana kwota dotyczy nabycia konkretnych towarów lub konkretnych usług.
Takich kwot nie musisz wykazywać w ewidencji (rejestrze VAT) i w deklaracji VAT. Dopiero z chwilą zamówienia przez kontrahenta usługi, na której poczet zaliczysz tą kwotę, wystąpią wszelkie charakterystyczne dla otrzymania zaliczki skutki – a przede wszystkim obowiązek wystawienia faktury zaliczkowej.
Art. 19a ust. 8 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.).
Zobacz także:
Tagi: obowiązek podatkowy
