Inwentaryzację można przeprowadzić metodą weryfikacji

Inwentaryzacja metodą weryfikacji polega na porównaniu danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji wartości tych składników. Chodzi tu przede wszystkim o urealnienie sald wykazywanych w księgach rachunkowych oraz wyeliminowanie sald nieistniejących w praktyce.

Metoda weryfikacja zapisów w księgach rachunkowych to trzecia metoda inwentaryzacji. Jest ona przewidziana dla wszystkich składników aktywów i pasywów, których nie można (z różnych powodów) zinwentaryzować metodą spisu z natury lub potwierdzenia salda.

Weryfikację powinno się przeprowadzić w terminie umożliwiającym ujęcie jej wyników w sprawozdaniu finansowym. Z art. 26 ust. 3 pkt 1 ustawy o rachunkowości nie wynika jednoznacznie, że inwentaryzacja metodą weryfikacji powinna być przeprowadzona między początkiem IV kwartału a 15. dniem następnego roku.

Jednak w tym przepisie jest odniesienie, po pierwsze, do inwentaryzacji aktywów z wyjątkami. A po drugie, przepis ten mówi o ustaleniu stanu przez dopisanie lub odpisanie przychodów i rozchodów (zwiększeń i zmniejszeń) od stanu stwierdzonego drogą spisu z natury lub potwierdzenia salda. Zatem odnosi się bezpośrednio do dwóch pierwszych metod inwentaryzacji.

W praktyce jednak najwygodniej jest zaplanować inwentaryzację metodą weryfikacji na ostatni kwartał roku obrotowego.

Umożliwi to przede wszystkim dużą zbieżność z danymi na koniec roku, a poza tym trzeba pamiętać, że w wielu przypadkach te składniki, które zaplanowaliśmy inwentaryzować np. metodą potwierdzenia salda, w istocie jesteśmy zmuszeni inwentaryzować metodą weryfikacji. Tak jest na przykład w odniesieniu do należności, gdy kontrahenci milczą i nie odsyłają nam potwierdzeń salda.