Ustawa o rachunkowości nie precyzuje do końca kwestii technicznych i organizacyjnych dotyczących inwentaryzacji, pozostawiając to kierownictwu. Dlatego rozpoczynając prowadzanie działalności tak ważne jest wprowadzenie do polityki rachunkowości zasad, które będą pomagały w późniejszej poprawnej inwentaryzacji. Inwentaryzacja jest ściśle powiązana ze specyfiką działalności podmiotu, jednak można wskazać szereg błędów inwentaryzacyjnych i niedociągnięć, które pojawiają się w tym zakresie i powodują niemożność pełnego wykorzystania inwentaryzacji jako źródła danych o rzeczywistym stanie aktywów i pasywów jednostki.
Błędy inwentaryzacyjne można podzielić na dotyczące:
ogólnego przebiegu inwentaryzacji,
dokumentacji,
przebiegów spisów,
przebiegu potwierdzeń salda,
przeprowadzania weryfikacji,
rozliczenia inwentaryzacji.
Chociaż ustawa o rachunkowości reguluje podstawowe kwestie, niestety zdarzają się błędy inwentaryzacyjne polegające na:
- niezachowaniu ustawowych terminów inwentaryzacji i przeprowadzaniu, np. spisu z natury na 5. stycznia następnego roku albo wysyłaniu potwierdzenie salda na 5. stycznia następnego roku;
- rezygnacji z przeszkolenia osób powołanych do dokonania czynności inwentaryzacyjnych - wzrasta wtedy ryzyko błędów inwentaryzacyjnych;
- zbyt łagodnym traktowaniu groźnych dla jednostki i niczym nieusprawiedliwionych naruszeń prawa i mienia oraz różnych fałszerstw i malwersacji;
- rozciąganiu w czasie prac inwentaryzacyjnych i nieuzasadnione przerywanie tych prac na wiele dni lub tygodni.