Meble, które w danej jednostce zostały wbudowane na stałe w obiekt, zwiększą wartość nieruchomości. Natomiast, jeśli będą to elementy wolnostojące, to należy je zaliczyć do pozostałych środków trwałych.
Do środków trwałych zalicza się w szczególności nieruchomości, maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy. Meble posiadają dłuższy okres użyteczności niż rok, należałoby je więc – niezależnie od wartości – zaliczyć do środków trwałych.
Jednak szczególne zasady obowiązujące
jednostki sektora finansów publicznych, w tym jednostki budżetowe, umożliwiają jednorazowe umorzenie poprzez spisanie w koszty w miesiącu przyjęcia do używania niezależnie od wartości zakupu:
- książek i innych zbiorów bibliotecznych,
- środków dydaktycznych służących procesowi dydaktyczno-wychowawczemu realizowanemu w szkołach i placówkach oświatowych,
- odzieży i umundurowania,
- mebli i dywanów,
- inwentarza żywego,
- pozostałych środków trwałych oraz wartości niematerialne i prawne o wartości nieprzekraczającej wielkości ustalonej w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych, dla których odpisy amortyzacyjne są uznawane za koszt uzyskania przychodu w 100% ich wartości, w momencie oddania do używania (§ 6 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości).
Księgowanie pozostałych środków trwałych
Ewidencję tych środków prowadzi się na
koncie 013 „Pozostałe środki trwałe”. Powinna ona być szczegółowa, tak aby było możliwe ustalenie ich wartości początkowej, osób, u których się znajdują oraz z podziałem na klasyfikację środków trwałych.
W przypadku niskiej wartości można prowadzić tylko ewidencję ilościową, jednak jej granice oraz zasady muszą być ustalone w polityce rachunkowości jednostki (art. 4 ust. 4 ustawy o rachunkowości). Wartość, według jakiej należy przyjąć na stan środek trwały, ustala się według ceny nabycia lub kosztów wytworzenia (art. 28 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości).
Elementy wbudowane zwiększą wartość nieruchomości
Jednostka na podstawie otrzymanych dokumentów zakupu musi dokonać przyjęcia mebli i w zależności od parametrów i funkcji musi zdecydować, czy przyjąć na stan cały zestaw, czy pojedynczy element. Przykładowo, gdy zakupi biurko, komodę, stół, krzesła to należy przyjąć każdy z tych mebli oddzielnie, ponieważ mogą one funkcjonować niezależnie od siebie, i ująć je w zależności od obowiązujących zasad w jednostce w ewidencji ilościowo-wartościowej lub tylko ilościowej.
Natomiast, jeśli chodzi o zabudowę, to zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie
Klasyfikacji Środków Trwałych do wyposażenia budynku zalicza się wszystkie instalacje wbudowane w konstrukcje budynku na stałe, np.: sanitarne, elektryczne, sygnalizacyjne, komputerowe, telekomunikacyjne, przeciwpożarowe, a także normalne wyposażenie budynku, np. wmontowane szafy. Dlatego też meble przeznaczone do trwałej zabudowy zwiększą wartość budynku, a wartość należy ustalić również według zasad wynikających z art. 28 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości.
Podstawa prawna:
- ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 330 ze zm.);
- rozporządzenie ministra finansów z 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej. oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. nr 289);
- rozporządzenie Rady Ministrów z 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz.U. nr 242, poz. 1622).
Halina Skiba, specjalista ds. rozliczeń finansowych w jednostce budżetowej
Zobacz także:
