Osoby urodzone po 31 grudnia 1948 r. przechodzą na emeryturę ustalaną według tzw. nowych zasad, przewidzianych w art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Nowa emerytura jest ustalana poprzez podzielenie podstawy jej obliczenia przez tzw. średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danej osoby.
Podstawą obliczenia emerytury jest suma zwaloryzowanego kapitału początkowego oraz składek na ubezpieczenie emerytalne zewidencjonowanych od 1 stycznia 1999 r. na indywidualnym koncie ubezpieczonego w ZUS, z uwzględnieniem ich waloryzacji.
Jeśli osoba ubiegająca się o takie świadczenie ma już ustalony kapitał początkowy (odzwierciedlający przebieg kariery zawodowej przed 1 stycznia 1999 roku i obliczany z uwzględnieniem zarobków z wybranych lat przypadających w tym okresie), to w celu obliczenia nowej emerytury nie powinna przedkładać w ZUS dokumentów potwierdzających wysokość wynagrodzeń w poszczególnych latach kariery zawodowej.
Jednak zgodnie z art. 183 ustawy emerytalnej niektórym osobom urodzonym po 31 grudnia 1948 r. emerytura może zostać obliczona:
- częściowo według tzw. dotychczasowych zasad, uzależnionych od: wysokości zarobków w wybranych latach kariery zawodowej, liczby udowodnionych okresów składkowych i nieskładkowych oraz aktualnej kwoty bazowej (na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej) oraz
- częściowo według nowych zasad (w myśl art. 26 ustawy emerytalnej).
