Odprawa pieniężna jest przychodem ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów podatkowych i jako taka – podlega opodatkowaniu. W szczególności, odprawa nie jest objęta wyłączeniem wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącym odszkodowań i zadośćuczynień. Ustawodawca zastrzegł bowiem, że wyłączenie nie dotyczy odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.
Termin wypłaty odprawy dla zwalnianego pracownika
Dominuje pogląd, że odprawa jest świadczeniem należnym w związku z ustaniem stosunku pracy, a zatem powinna być wypłacona najpóźniej w dniu rozwiązania stosunku pracy, a od dnia następnego pracownik może domagać się odsetek za opóźnienie (wyrok SN z 21 października 1999 r., I PKN 32/99).
Naliczając odprawę, pracodawca powinien pobrać od wyliczonej kwoty zaliczkę na podatek dochodowy. Przy ustalaniu kwoty zaliczki uwzględnia się koszty uzyskania przychodu w sytuacji, gdy w danym miesiącu pracownik uzyskał przychód ze stosunku pracy, niezależnie od tego czy w tym miesiącu pracownik faktycznie świadczył pracę. Natomiast od odprawy nie odprowadza się składek na ubezpieczenia społeczne i składki na ubezpieczenie zdrowotne. Obowiązek oskładkowania takiej odprawy został bowiem jednoznacznie wyłączony w przepisach rozporządzenia składkowego.
Wyłączenie z podstawy wymiaru składek przychodów uzyskanych przez pracownika z tytułu odpraw znajduje zastosowanie zarówno w odniesieniu do odpraw wynikających z ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników jak i odpraw wypłacanych pracownikom na podstawie dobrowolnych porozumień pomiędzy pracodawcą a pracownikiem (takie stanowisko przedstawił ZUS m.in. w interpretacji indywidualnej z 24 lipca 2013 r., DI/10000/451/933/2013).
- art. 1, art. 8, art. 10 ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. nr 90, poz. 844 ze zm.),
- art. 12, art. 21 ust. 3 pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.),
- § 2 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. nr 161, poz. 1106 ze zm.).
Zobacz także:
