Jeśli pracodawca dokonuje potrąceń na świadczenia alimentacyjne z takich składników, jak nagroda z zakładowego funduszu nagród, dodatkowe wynagrodzenie roczne (tzw. trzynastka) i należności przysługujące pracownikom z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej, może je poddać egzekucji do pełnej wysokości. Ograniczenie potrącenia do 3/5 wynagrodzenia nie dotyczy bowiem wszystkich świadczeń.
Przykład:
Pracownik jest zatrudniony na cały etat w podstawowym wymiarze czasu pracy i z tego tytułu otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie brutto w wysokości 3.500 zł. W marcu 2013 r. na pracownika została nałożona kara pieniężna w wysokości 150 zł za nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy 27 lutego 2013 r. (zgodnie z art. 109 § 1 kp kara nie może być zastosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia wiadomości o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od dopuszczenia się tego naruszenia). Zostanie ona naliczona w prawidłowej wysokości, albowiem nie przekroczy jednodniowego wynagrodzenia pracownika. W marcu 2013 r. pracownik ma bowiem do przepracowania 21 dni, a więc 168 godzin. Stawka godzinowa pracownika w tym miesiącu wyniesie więc 20,83 zł (3.500 zł : 168 godz.), zaś wynagrodzenie za jeden dzień pracy 166,64 zł (20,83 × 8).