Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania tego zasiłku zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych pracy lub przepisami o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego zasiłku.
Mimo jednoznacznego brzmienia powyższego przepisu praktyka pokazuje, że zapis, iż dany składnik przysługuje także w okresach nieobecności, za które należy się zasiłek z ubezpieczenia chorobowego (lub wynagrodzenie chorobowe), nie jest wystarczający. ZUS – w przypadku wypłaty świadczeń chorobowych lub w razie kontroli pracodawcy będącego płatnikiem zasiłków – często żąda jednoznacznych zapisów, na jakich zasadach dane składniki zostają włączane do podstawy wymiaru tych świadczeń. W tym celu warto doprecyzować zapisy regulaminu wynagradzania.