Zmniejszenie to jest równe kwocie przekroczenia niższego limitu, ale nie może być wyższe niż maksymalna kwota zmniejszenia ustalona dla emerytury lub renty w danym okresie (od 1 marca do końca lutego następnego roku). Progi zarobkowe zmieniają się raz na kwartał (od 1 marca, 1 czerwca, 1 września i 1 grudnia każdego roku), w zależności od kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłaszanego przez GUS.
Niższy próg zarobkowy, który obowiązywał w miesiącach czerwiec-sierpień 2013 roku wynosił 2618,10 zł. Od 1 września, w związku z niższym przeciętnym wynagrodzeniem ogłoszonym przez GUS, zmniejszył się do kwoty 2528,80 zł. Obniżony został także wyższy limit przychodowy (z dotychczasowych 4862,10 zł do 4696,30 zł). Dorabiający emeryci i renciści mają obowiązek niezwłocznie zawiadomić ZUS o podjęciu działalności zarobkowej wpływającej na zawieszenie lub zmniejszenie świadczenia. Powinni przy tym skorzystać z przygotowanego przez ZUS formularza ,,Oświadczenie o osiąganiu przychodu” (druk ZUS Rw-73).
W oświadczeniu tym muszą wskazać właściwy tytuł (tytuły) zarobkowania oraz określić, czy przychód ten będzie powodował zawieszenie lub zmniejszenie świadczenia, czy też nie spowoduje takich skutków. W zależności od treści oświadczenia ZUS decyduje albo o dalszej wypłacie emerytury i renty w dotychczasowej kwocie albo o konieczności jej zawieszenia lub zmniejszenia. Niekiedy jednak, w celu uniknięcia zawieszenia emerytury, wystarczy obniżyć pracownikowi pensję o niewielką kwotę. W takim przypadku świadczenie będzie podlegać, tak jak dotychczas, jedynie zmniejszeniu.
Warto także podkreślić, że nawet, gdy przychód pracownika przekroczy nieznacznie wyższy próg zarobkowy i emerytura zostanie zawieszona, będzie mógł on ,,odzyskać” część świadczenia w wyniku rocznego rozliczenia przychodu po zakończeniu roku kalendarzowego. Jeśli wyrazi na to zgodę w określonym terminie po otrzymaniu zawiadomienia ZUS, organ ten potrąci mu wówczas z wyrównania emerytury kwotę przewyższającą ten limit (pomniejszoną o zaliczkę na podatek dochodowy), uznając jednocześnie, że świadczenie powinno podlegać tylko maksymalnemu zmniejszeniu.