Prawo do dodatkowej przerwy przysługuje każdej osobie niepełnosprawnej, zarówno z lekkim, umiarkowanym, jak i znacznym stopniem niepełnosprawności, a od samego pracownika zależy, na który cel – gimnastykę usprawniającą czy wypoczynek – wykorzysta przerwę i jak ją sobie zorganizuje. Czas przerwy wynosi 15 minut i jest wliczany do czasu pracy.
Pracownik niepełnosprawny ma więcej przerw w pracy
Oprócz 15-minutowej przerwy wliczanej do czasu pracy, którą gwarantują przepisy Kodeksu pracy, pracownik niepełnosprawny ma prawo do dodatkowej 15-minutowej przerwy, wynikające z ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Uprawnienia tego nie pozbawia go brak odpowiednich zapisów w regulaminie pracy.
Trzeba podkreślić, że dodatkowa przerwa dla pracownika niepełnosprawnego nie narusza przepisu art. 134 Kodeksu pracy, zgodnie z którym pracownik ma prawo do 15-minutowej przerwy wliczanej do czasu pracy, jeśli jego dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin.
Prawo do 15-minutowej przerwy dla zatrudnionego niepełnosprawnego wynika wprost z przepisów prawa ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Dlatego też nie ma znaczenia, czy przerwa ta została ujęta w regulaminie pracy.
Ustawa nie przewiduje dodatkowych warunków, które powinna spełnić osoba niepełnosprawna (tak jak w przypadku np. dodatkowego urlopu wypoczynkowego), aby skorzystać z przerwy. Prawo do niej nie jest też powiązane z wymiarem czasu pracy pracownika niepełnosprawnego. Przysługuje ona więc każdemu pracownikowi, który legitymuje się orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności.
- art. 17 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2011 r. nr 127, poz. 721 ze zm.),
- art. 134 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).
Zobacz także:
