Chorobowe policjanta nie uzasadnia obniżenia mu uposażenia i dodatków

Data: 13-09-2013 r.

Nie wykonywanie zadań służbowych w czasie zwolnienia lekarskiego nie może powodować obniżenia uposażenia zasadniczego. Nie jest też dopuszczalne obniżanie dodatków o charakterze stałym, w tym również stażowego.

Policjant w razie choroby, urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych oraz w okresie pozostawania bez przydziału służbowego otrzymuje uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia o charakterze stałym i inne należności pieniężne należne na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym - z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian, mających wpływ na prawo do uposażenia i innych należności pieniężnych lub na ich wysokość. Tak wynika z art. 121 ust.1 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (dalej: uop). Przepis powyższy ma charakter ochronno-gwarancyjny. Policjantowi, który nie wykonuje obowiązków służbowych, w związku z zaistnieniem wskazanych okoliczności (w tym choroby), co do zasady gwarantuje on prawo do otrzymywania między innymi dodatku do uposażenia w wysokości należnej na ostatnio zajmowanym stanowisku. Od tej zasady przewidziane są dwa wyjątki.

Pierwszy dotyczy możliwości ograniczenia wysokości wypłaty w całości lub części niektórych dodatków do uposażenia między innymi w czasie choroby. Wskazane ograniczenia mogą być wprowadzone wyłącznie w drodze stosownego rozporządzenia właściwego ministra spraw wewnętrznych. Minister jednak nie skorzystał z takich uprawnień i nie wydał takiego aktu.

Drugi wyjątek od zasady stabilności uposażenia policjanta w czasie jego choroby wskazuje treść samego art. 121 ust. 1 uop. Z przepisu tego wynika, że w czasie choroby policjant otrzymuje świadczenia w dotychczasowej wysokości z uwzględnieniem zmian mających wpływ na prawo do uposażenia i innych należności pieniężnych lub na ich wysokość.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 27 sierpnia 2013 r. (I OSK 1972/12) wskazał, że sformułowanie "z uwzględnieniem zmian" oznacza nakaz brania pod uwagę wprowadzonych w omawianych okresach nowych, odnoszących się do wszystkich funkcjonariuszy regulacji prawnych, w tym płacowych oraz zmian prawnych dotyczących indywidualnego policjanta, kształtujących jego status prawny w służbie. NSA podkreślił także, że nie dozwolone jest naruszanie przepisów ochronnych z powołaniem się na § 9 rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych i administracji z 6 grudnia 2001 r., który stanowi, że w szczególnie uzasadnionych przypadkach dodatek służbowy podlega obniżeniu. Sytuacja ta dotyczy nienależytego wywiązywania się z obowiązków służbowych, nienależytej realizacji zadań i czynności służbowych, a także zmiany zakresu obowiązków służbowych, warunków służby, bądź ustania innych przesłanek, które uzasadniały przyznanie przedmiotowego świadczenia w określonej wysokości. Nie obejmuje natomiast przypadku, gdy przyczyną nie wykonywania przez policjanta obowiązków służbowych jest choroba.

Podstawa prawna:

art. 121 ust.1 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jedn.: Dz.U. z 2011 r. nr 287, poz. 1687 z późn. zm.);
§ 9 rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych i administracji z 6 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości uposażenia zasadniczego policjantów, dodatków do uposażenia oraz ustalania wysługi lat, od której jest uzależniony wzrost uposażenia zasadniczego (Dz.U. nr 152, poz. 1732 z późn. zm.).

Leszek Jaworski

Zobacz także:

Tagi: orzeczenia nsa, służby mundurowe