Jak uniknąć 10 kardynalnych błędów w statucie instytucji kultury

10 błędów, których nie może być w statucie instytucji kultury

1. Dominującym albo co najmniej równorzędnym przedmiotem działalności instytucji kultury jest działalność pozakulturalna.
2. Brak jednoznacznego określenia trybu powołania dyrektora, brak określenia zasad przeprowadzania konkursu na dyrektora.
3. Możliwość wydawania wiążących poleceń dyrektorowi instytucji kultury przez wskazany w statucie organ organizatora. Wprowadzenie odpowiedzialności pracowniczej lub quasi-dyscyplinarnej przed organem organizatora.
4. Inne niż ustawowe przesłanki odwołania dyrektora instytucji kultury, rozszerzenie zakresu przyczyn odwołania dyrektora instytucji kultury.
5. Przekroczenie ustawowych kompetencji organizatora, wprowadzenie możliwości kontrolowania i monitorowania czynności dyrektora instytucji kultury.
6. Określanie przez organizatora schematu organizacyjnego instytucji kultury, wydawanie regulaminu organizacyjnego instytucji kultury przez organizatora.
7. Określanie pracowników instytucji kultury jako pracowników samorządowych lub pracowników instytucji państwowych.
8. Wprowadzenie obowiązku działania dyrektora instytucji kultury wraz z innym pracownikiem instytucji przy podejmowaniu ważnych dla niej oświadczeń woli („kopiowanie” zasad określonych dla spółek z Kodeksu spółek handlowych, wbrew zasadzie jednoosobowego kierownictwa instytucji kultury)
9. Brak konkretnego określenia zasad zastępstwa dyrektora instytucji kultury przez innego pracownika tej instytucji w sprawach dotyczących osób zatrudnionych oraz stosunków pracy, przy jednoczesnym braku ustanowienia w statucie możliwości powoływania zastępcy (zastępców) dyrektora, oraz w odniesieniu do samych zastępców.
10. Niedookreślenie zasad i źródeł finansowania instytucji kultury.