Od 26 stycznia 2017 r. instytucje kultury mogą już stosować uproszczone zasady rachunkowości w ewidencji umów leasingu

Autor: Ewa Ostapowicz
Data: 18-01-2017 r.

Instytucje kultury, które przyjęły do używania obce środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne na mocy pewnego rodzaju umowy, muszą wiedzieć o ważnych zmianach. Chodzi o umowę zgodnie z którą jedna ze stron (finansujący) oddaje drugiej (korzystający), środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne do odpłatnego używania lub również pobierania pożytków na czas oznaczony, środki te i wartości zalicza się do aktywów trwałych korzystającego, jeżeli umowa spełnia co najmniej jeden z 7 warunków (art. 3 ust. 4 uor). Dotyczy to umów leasingowych.

Jeżeli leasing był podatkowo leasingiem operacyjnym, to podatkowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej przedmiotu leasingu może dokonać tylko leasingodawca. Natomiast leasingobiorca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone w podstawowym okresie umowy (art. 17b ust. 1 ustawy o CIT).

 

Przy umowie leasingu, która do celów bilansowych jest traktowana jak leasing finansowy, a z podatkowego punktu widzenia operacyjny, to:

  • amortyzacja stanowi koszt bilansowy,
  • rata leasingowa w części odsetkowej jest kosztem bilansowym oraz podatkowym,
  • rata leasingowa w części kapitałowej jest kosztem podatkowym.

Od tej zasady mogły odstąpić: „Jednostki, z wyjątkiem jednostek, o których mowa w ust. 1e pkt 7 i 8, które za poprzedni rok obrotowy nie przekroczyły co najmniej dwóch z następujących trzech wielkości:

1) 17.000.000 zł – w przypadku w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego

2) 34.000.000 zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy,

3) 50 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty

- oraz jednostki samorządu terytorialnego”

mogły dokonywać kwalifikacji umów, według zasad określonych w przepisach podatkowych.

Przy czym art. 3 ust. 1e pkt 7 wymieniono jednostki sektora finansów publicznych, a więc także instytucje kultury.

Na mocy znowelizowanego art. 3 ust. 6 uor także jednostki sektora finansów publicznych mogą stosować uproszczone zasady rachunkowości w ewidencji umów leasingu, czyli zgodnie z przepisami podatkowymi.

Przykład:

Instytucja kultury podpisała umowę leasingu. Opłaty podstawowe z tytułu zawartej umowy, która jest bilansowo i podatkowo umową leasingu operacyjnego, odnosi w koszty podstawowej działalności operacyjnej na bieżąco według otrzymanych faktur. Tak samo ujmuje opłaty podstawowe, w przypadku gdy skorzysta z uproszczenia (art. 3 ust. 6 uor) i umowę spełniającą warunki umowy leasingu finansowego zakwalifikowała według zasad określonych w przepisach podatkowych. W takim przypadku do ksiąg rachunkowych podstawowe opłaty leasingowe można wprowadzić zapisem:

1.         Wartość brutto zobowiązania wobec leasingodawcy:

  • Wn 300 „Rozliczenie zakupu”,
  • Wn 221 „VAT naliczony”,
  • Ma 201 „Rozrachunki z dostawcami” lub 240 „Pozostałe rozrachunki”,

2.         Zaliczenie opłaty leasingowej w ciężar kosztów:

  • Wn 402 „Usługi obce” lub konto zespołu 5,
  • Ma 300 „Rozliczenie zakupu”.

Proszę pamiętać, że zarówno leasing operacyjny i finansowy generują koszty uzyskania przychodów. Z tym, że w leasingu operacyjnym kosztami podatkowymi są raty leasingowe, natomiast w przypadku leasingu finansowego do kosztów można zaliczyć odsetkową cześć raty leasingowej oraz odpisy amortyzacyjne.

Ewa Ostapowicz, specjalista w zakresie rachunkowości

Tagi: leasing

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

30 najciekawszych pytań z prawa pracy

pobierz

Różnicowanie wynagrodzeń na takich samym stanowiskach

pobierz

Dokumentacja pracownicza

pobierz

Pracownik może krytykować decyzje szefa, ale nie jego osobę

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 39926 )
Array ( [docId] => 39926 )