Szczegółowe kwestie związane z mianowaniem zawierają przepisy dotyczące pracowników danego urzędu lub danej służby. Przepisy Kodeksu pracy stosuje się do mianowania tylko w przypadku, gdy tzw. pragmatyki służbowe, czyli przepisy dotyczące osób zatrudnionych na podstawie mianowania nie regulują danej kwestii.
Cechą charakterystyczną mianowania jest podległość służbowa pracownika i to, że kwestie związane z odpowiedzialnością dyscyplinarną regulowane są przez przepisy dotyczące danej grupy osób mianowanych.
Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 sierpnia 1990 r. (II SA 525/90) decyzja administracyjna o odwołaniu mianowanego urzędnika państwowego z zajmowanego stanowiska bez równoczesnego mianowania go - za jego zgodą - na inne stanowisko, jest decyzją o rozwiązaniu stosunku pracy.
