Jak naliczać pracowniczy staż pracy

W myśl art. 79 ust. 1 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy do okresu pracy wymaganego do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych wlicza się okresy pobierania zasiłku dla bezrobotnych oraz stypendium pobieranego w trakcie odbywania:

• szkolenia, o którym mowa w art. 41 ustawy o promocji zatrudnienia (zazwyczaj trwa ono do 6 miesięcy, a w sytuacjach uzasadnionych programem szkolenia w danym zawodzie do 12 miesięcy; natomiast w przypadkach osób bez kwalifikacji zawodowych szkolenie zwyczajowo trwa do 12 miesięcy, a w sytuacjach uzasadnionych programem szkolenia w danym zawodzie nie dłużej niż 24 miesiące);
• stażu, o którym mowa w art. 53 ustawy o promocji zatrudnienia (trwającego do 6 miesięcy, a w przypadku bezrobotnych, którzy nie ukończyli 30. roku życia – do 12 miesięcy);
• przygotowania zawodowego dorosłych – art. 53 ustawy o promocji zatrudnienia które może trwać od 6 do 12 miesięcy, jeśli ma formę praktycznej nauki zawodu dorosłych może trwać, a jeśli przyuczenia do pracy dorosłych – od 3 do 6 miesięcy).

Czym innym jest wymiar urlopu wypoczynkowego, a czym innym – prawo do niego. Wymienione okresy (pobierania zasiłku dla bezrobotnych oraz stypendium) nie podlegają wliczeniu do okresu zatrudnienia, od którego zależy nabycie prawa do urlopu wypoczynkowego. W praktyce oznacza to, że okres pobierania zasiłku i stypendium zwiększa staż urlopowy pracownika, ale nie wpływa na moment nabycia prawa do urlopu wypoczynkowego (który przysługuje z dołu, w wymiarze 1/12 z rocznego wymiaru, po przepracowaniu każdego miesiąca – jeśli chodzi o urlop w pierwszym roku pracy, lub do którego pracownik nabywa prawo z góry 1 stycznia każdego roku – w przypadku urlopu kolejnego).