Rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego zapadło w sprawie z powództwa Józefa B., który był zatrudniony na kolei od 1975 r. na stanowisku maszynisty. Od 2002 r. pracownik miał problemy z kręgosłupem, co wymagało pobytów w szpitalu i rehabilitacji.
Od 25 marca do 15 kwietnia 2010 r. pracownik przebywał w szpitalu w celach zabiegowych. W styczniu 2011 r. powrócił do pracy i okazał pracodawcy zaświadczenie lekarza zakładowego stwierdzające, że jest zdolny do wykonywania pracy na stanowisku maszynisty pojazdów trakcyjnych. Wówczas pracownik otrzymał wypowiedzenie motywowane długotrwałymi i częstymi nieobecnościami chorobowymi powodującymi dezorganizację w pracy.
Józef B. zażądał przed sądem przywrócenia do pracy. Twierdził, że podlegał ochronie przez zwolnieniem przewidzianej w art. 39 Kodeksu pracy, bowiem brakowało mu nie więcej niż 4 lata do emerytury pomostowej. Sprawa dotarła do Sądu Najwyższego.
W wyroku z 7 grudnia 2012 r. (II PK 123/12) Sąd Najwyższy nie przyznał pracownikowi racji. Wprawdzie przyjął – inaczej niż pracodawca – że art. 39 kp obejmuje również osoby, którym brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia obniżonego wieku emerytalnego, o którym mowa w art. 9 ustawy z 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. nr 237, poz. 1656 ze zm.). Jednak w rozpoznawanej sprawie Józef B. nie wykazał, aby w dacie otrzymania wypowiedzenia był pracownikiem szczególnie chronionym w rozumieniu art. 39 kp w związku z art. 9 ustawy o emeryturach pomostowych.
W myśl tej regulacji mężczyzna wykonujący pracę maszynisty pojazdów trakcyjnych nabywa prawo do emerytury pomostowej tylko wówczas, gdy – poza innymi warunkami (m.in. wiek 55 lat i 15–letni staż pracy maszynisty) - legitymuje się wystawionym przez lekarza medycyny pracy orzeczeniem o niezdolności do wykonywania prac jako maszynista pojazdów trakcyjnych.
Józef B. takiego orzeczenia nie posiadał - było wręcz przeciwnie, bowiem okazał pracodawcy zaświadczenie o zdolności do pracy. Wobec tego pracownik nie spełnił jednej z koniecznych przesłanek do nabycia „pomostówki”. Skoro zaś nie był osobą uprawnioną do emerytury pomostowej, to nie podlegał ochronie przed wypowiedzeniem w wieku 51 – 55 lat, jaką przewiduje art. 39 kp.
Źródło: orzeczenie Sądu Najwyższego z 7 grudnia 2012 r. (II PK 123/12).
Dominik Wajda, asystent sędziego SN
Zobacz także:
Najnowsze i najważniejsze orzeczenia sądów w sprawach pracowniczych publikujemy w miesięczniku Prawo pracy w orzecznictwie.