Umowa komisu to umowa regulowana przez art. 765–773 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. nr 16, poz. 93 ze zm.).
Przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym. Celem zlecenia komisowego jest więc zawarcie przez komisanta z osobą trzecią umowy sprzedaży, przy czym może on występować bądź to jako sprzedawca (komis sprzedaży), bądź też jako kupujący (komis kupna).
Nie jest jednak dopuszczalne, aby komisant sam dostarczył rzecz jako sprzedawca lub odebrał rzecz jako kupujący, a więc zawarł umowę z samym sobą. Przy komisie sprzedaży zasadniczym obowiązkiem komisanta jest przekazanie komitentowi uzyskanej ceny, przy komisie kupna zaś przeniesienie własności rzeczy nabytej dla komitenta. Charakterystyczne dla umowy komisu jest występowanie komisanta w imieniu własnym, jako strony, wobec osoby trzeciej – nabywcy lub zbywcy. Na nim i tylko na nim ciążą obowiązki kupującego lub sprzedającego wobec osoby trzeciej. Osoba trzecia nie wchodzi więc w jakikolwiek stosunek prawny z komitentem.
Reasumując umowa komisu polega na tym, że:
- komisant (czyli przyjmujący zlecenie) zobowiązuje się do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych,
- komitent (dający zlecenie) zobowiązuje się zapłacić komisantowi wynagrodzenie (prowizję),
- komisant wykonuje zlecenie komitenta w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, działając w imieniu własnym, ale na rachunek komitenta.
