Nieprawidłowości, jakie występują w związku z inwentaryzacją, dzielą się na błędy dotyczące: ogólnego przebiegu inwentaryzacji, dokumentacji, przebiegu spisów, przebiegu potwierdzeń salda, przeprowadzania weryfikacji i wreszcie – rozliczenia inwentaryzacji. Poniżej skupimy się na pierwszych dwóch kategoriach tych błędów.
Ponieważ w ustawie o rachunkowości nie sprecyzowano szczegółowo zasad inwentaryzacji, każda jednostka powinna rozsądnie i w powiązaniu z własnymi potrzebami przeprowadzać inwentaryzację. Ma tu wyjątkową możliwość dostosowania procedur rozstrzygania i prowadzenia inwentaryzacji do swojej specyfiki. Powinna jednak pilnować, aby nieprawidłowości inwentaryzacyjnych było jak najmniej, wówczas cały proces przebiegnie szybko i firma uniknie przestoju w pracy. Jakich zatem błędów w zakresie przebiegu spisu i dokumentacji należy się wystrzegać?
Błędy dotyczące przebiegu spisu
Wiążą się one zarówno z przebiegiem spisu inwentaryzacyjnego, jak i z wypełnianiem dokumentacji spisowej. Najczęstsze nieprawidłowości w tym zakresie, to:
- niewłaściwy podział inwentaryzowanych składników na rejony czy tzw. pola spisowe;
- ustalanie stanu zapasów (objętych ewidencją ilościowo-wartościową) w ciągu 2 lat, bez określenia, jaki obszar jednostki (pomieszczenie/pomieszczenia) jest traktowany jako składowisko strzeżone, a także ustalanie stanu środków trwałych w ciągu 4 lat, bez określenia, jaki obszar jednostki jest traktowany jako teren strzeżony;
- powoływanie do prac inwentaryzacyjnych osób niekompetentnych (dot. to gł. osób pracujących w komisji inwentaryzacyjnej, zespołach spisowych, a także kontrolerów spisowych etc.);
- dokonywanie spisów bez udziału osób odpowiedzialnych materialnie lub bez udziału zespołów spisowych;
- rezygnacja z pobrania od osób odpowiedzialnych materialnie stosownych oświadczeń wstępnych i końcowych (chodzi tu o określenie odpowiedzialności materialnej);
- dopuszczenie do niepotrzebnego i nieuzasadnionego obrotu składnikami majątkowymi w toku ich inwentaryzacji;
- dokonywanie tak zwanych pożyczek między polami spisowymi na czas inwentaryzacji;
- dokonywanie spisów z ewidencji zamiast z natury;
- nieinwentaryzowanie aktywów obcych;
- niewłaściwe sporządzanie arkuszy spisowych i wadliwe wprowadzanie do nich korekt i poprawek;
- rezygnacja ze spisania na odrębnych arkuszach spisowych artykułów obcych, zniszczonych, uszkodzonych etc.;
- niedokonywanie oceny przydatności inwentaryzowanych składników;
- wystawianie fikcyjnych dokumentów lub fałszowanie danych w arkuszach spisowych w celu ukrycia różnic inwentaryzacyjnych;
- brak określenia w arkuszach spisowych miejsca przechowywania spisywanych składników majątku, daty, na jaką przeprowadza się inwentaryzację, symbolu identyfikacyjnego składników majątku (numeru inwentarzowego), a jedynie oznaczenie wg klasyfikacji środków trwałych, imion i nazwisk oraz podpisów osób materialnie odpowiedzialnych za stan składników;
- sporządzanie arkuszy spisu z natury tylko w jednym egzemplarzu, który znajduje się w księgowości; brak przekazania kopii osobie materialnie odpowiedzialnej; spisywanie na jednym arkuszu środków trwałych powierzonych różnym osobom.
Błędy inwentaryzacyjne w dokumentacji
Do najczęściej stwierdzanych błędów w zakresie dokumentacji zalicza się:
- brak stosownych wewnętrznych regulacji normujących zasady
przygotowania, przebiegu i rozliczenia inwentaryzacji – zbyt ogólne
instrukcje albo w ogóle ich brak powodują, że często w trakcie
inwentaryzacji osoby ją przeprowadzane nie wiedzą, w jaki sposób należy
postąpić; to z kolei powoduje narastanie nieprawidłowości w innych
obszarach; UWAGA! brak owych instrukcji jest naruszeniem art. 10
uor, bowiem jednostka powinna posiadać dokumentację w zakresie polityki
rachunkowości, a inwentaryzacja jest częścią rachunkowości;
- brak właściwej kontroli przygotowania, przebiegu i
rozliczenia inwentaryzacji – nieprzeprowadzanie lub niewystarczające
kontrole powodują nawarstwianie się błędów i powielanie niewłaściwych
schematów zachowań w kolejnych okresach;
- nietraktowanie arkuszy spisu z natury jako druków ścisłego zarachowania
– takie postępowanie niesie ryzyko, że nie wszystkie pozycje spisane na
arkuszach zostaną uwzględnione przy rozliczaniu inwentaryzacji;
- podczas spisu z natury metodą czytnikową – niesporządzanie zestawienia składników, które nie mają kodu kreskowego, wówczas spis może okazać się niekompletny;
- brak ustaleń dotyczących zwiększenia lub zmniejszenia składników aktywów od dnia spisu z natury do dnia bilansowego;
- dokumentowanie inwentaryzacji niezgodnie z formalnie przyjętymi zasadami (np. stosowanie innych wzorów druków, niż zostały przewidziane w instrukcji);
- brak dokumentu dotyczącego wyników inwentaryzacji (np. protokołu różnic inwentaryzacyjnych) zatwierdzonego przez dyrektora.
Podstawa prawna:
- art. 17 ustawy z 29 września 1994 o rachunkowości (tekst jedn.: Dz.U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 ze zm.).
Autor: dr Katarzyna Trzpioła, wykładowca na wydziale
Zarządzania UW,
źródło:„5 obszarów, w których przy inwentaryzacji najczęściej
popełniane są błędy”, „35 najczęstszych błędów popełnianych w czasie
inwentaryzacji”, WIP
Opracowanie redakcyjne: Honorata Krzyś
Zobacz także: