W przypadku składników ewidencjonowanych ilościowo-wartościowo lub ilościowo, punktem wyjścia ustalenia różnic inwentaryzacyjnych są rozbieżności ilościowe, natomiast w przypadku składników ewidencyjnych tylko wartościowo, np. towary w detalu i gastronomii, różnice inwentaryzacyjne ustalane są jedynie wartościowo.
Dla składników nie objętych ewidencją w ogóle z reguły nie ustala się różnic inwentaryzacyjnych, gdyż tego typu upraszczające założenie przyjęto decydując się na stosowanie takiego rozwiązania, kierując się małą podatnością danego składnika na kradzież, malwersacje, itp. Jednakże czasami i dla takich składników ustala się różnice inwentaryzacyjne kierując się danymi wynikającymi spoza ksiąg rachunkowych, np. normami zużycia surowców i materiałów, zapisami dokumentacji produkcyjnej (wartościowej), a w tym zleceń produkcyjnych itp.