Poniżej przedstawiamy kilka ważnych wskazówek pomocnych przy ustaleniu wartości godziwej:
- Transakcja sprzedaży aktywów lub zapłaty za zobowiązanie powinna nastąpić na rynku głównym, odpowiednim dla danych aktywów lub zobowiązań, a w przypadku braku rynku głównego - na najbardziej korzystnym rynku.
- Przyjmuje się założenie, że uczestnikiem rynku jest podmiot, który w zwykłej transakcji działa w swoim najlepszym interesie gospodarczym.
- Cena pochodzi z głównego rynku, a w przypadku braku głównego rynku - z rynku najbardziej korzystnego dla jednostki (niezależnie od tego, czy cena została określona bezpośrednio, czy oszacowana przy użyciu innej techniki wyceny).
- Wycena niefinansowych składników aktywów powinna uwzględniać ich zdolność do generowania korzyści ekonomicznych - w wyniku ich najlepszego możliwego wykorzystania - dla użytkownika tych składników. Najlepsze użytkowanie składnika aktywów to takie, które jest fizycznie i finansowo wykonalne oraz prawnie dopuszczalne.
- W przypadku wyceny w wartości godziwej zobowiązań jednostka powinna uwzględnić ocenę ryzyka niewywiązania się z obowiązku, które nie ogranicza się jedynie do własnego ryzyka kredytowego.