Szacowanie wartości rezerw

Należy podkreślić, że ze względu na to, iż rozliczenia międzyokresowe bierne dotyczą zobowiązań, które zwykle wystąpią w bliższej przyszłości (pewność daty i kwoty tego składnika pasywów jest wyższa niż typowych rezerw), MSR 37 i art. 35d ustawy o rachunkowości, (dalej: UoR), wymagają, aby rezerwę utworzyć w kwocie, która powinna być jak najbardziej właściwym szacunkiem nakładów niezbędnych do wypełnienia obecnego obowiązku na dzień bilansowy. Szacowanie wartości rezerw ten powinien być dokonywany przez kierownictwo, na podstawie doświadczeń oraz w pewnych przypadkach posiłkując się raportami niezależnych ekspertów.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 9 UoR rezerwy należy ujmować w uzasadnionej, wiarygodnie oszacowanej wartości. W ustawie brak jest wyjaśnień dotyczących przesłanek (okoliczności), które powinny być brane pod uwagę przy dokonywaniu szacunku wartości rezerw.

• w ramach wypełnienia obowiązku na dzień bilansowy,
• w zamian za przeniesienie tego obowiązku w ten sam dzień na osobę trzecią.

• wykorzystać własne doświadczenia lub odpowiednio udokumentowane ekspertyzy wykonane przez rzeczoznawców z danej dziedziny;
• użyć odpowiednich dla danego rodzaju zdarzeń metod szacunku;
• wziąć pod uwagę ryzyko i niepewność nieodłącznie towarzyszące wielu zdarzeniom i okolicznościom;
• uwzględnić skutki przyszłych zdarzeń wpływających na wysokość rezerwy;
• nie uwzględniać przy wycenie rezerwy oczekiwanych zysków ze zbycia aktywów związanych z tą rezerwą oraz przewidywanego zwrotu wydatków przez osoby trzecie, jeśli ich zwrot nie jest rzeczą pewną;
• uwzględnić skutek zmiany wartości pieniądza w czasie, gdy jest on istotny dla oceny bieżącej wartości nakładów niezbędnych do wypełnienia obowiązku.