Wyliczenie wynagrodzenia w przerywanym systemie czasu pracy

Kategoria: Świadczenia ZUS
Autor: Renata Zawiślak
Data: 09-06-2014 r.

W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy lub jej organizacją pracodawca może zatrudniać pracowników w tzw. przerywanym czasie pracy. Wynagrodzenie za czas przerwy jest przychodem pracownika, który należy wliczyć do podstawy wynagrodzenia chorobowego i zasiłku chorobowego.

System przerywanego czasu pracy polega na podzieleniu dobowego okresu pracy przerwą, która nie jest wliczana do czasu pracy. Taki system czasu pracy może być stosowany, pod warunkiem że:

 
  • jego wprowadzenie uzasadnione jest rodzajem pracy lub jej organizacją;

  • pracownik z góry zna ustalony dla niego rozkład czasu pracy, z uwzględnieniem przerw w wykonywaniu pracy;

  • w ciągu doby rozkład ten zawiera nie więcej niż jedną przerwę niewliczaną do czasu pracy, która trwa nie dłużej niż 5 godzin;

  • za czas przerwy pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia należnego za czas przestoju, z wyjątkiem pracownika zatrudnionego u pracodawcy będącego osobą fizyczną, prowadzącego działalność w zakresie rolnictwa, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, któremu wynagrodzenie takie przysługuje warunkowo (art. 139 § 4 kp).

Określone powyżej przerwy, pomimo że nie są zaliczane do czasu pracy, są obowiązkowo odpłatne. Należne wynagrodzenie za czas przerwy określone zostało w wysokości połowy wynagrodzenia należnego za czas przestoju. Zgodnie z art. 81 § 2 kp, za 1 godzinę niezawinionego przez pracownika przestoju, przysługuje wynagrodzenie, jakie wynika z osobistego zaszeregowania pracownika, określonego stawką godzinową lub miesięczną. Gdy przy określaniu warunków wynagrodzenia nie wyodrębniono godzinowej lub miesięcznej stawki osobistego zaszeregowania, pracownikowi przysługuje 60% wynagrodzenia.

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone mu za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. 

Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. 

Katalog przychodów ze stosunku pracy jest rozbudowany bardzo szeroko, co sprawia, że pod tym pojęciem mieszczą się właściwie wszystkie wypłaty pieniężne i świadczenia w naturze, jakie pracownik otrzymuje w ramach stosunku pracy. Rozporządzenie składkowe zawiera enumeratywny katalog wyłączeń przychodów, które nie stanowią podstawy składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Wynagrodzenie za czas przerwy w przerywanym systemie czasu pracy nie zostało ujęte w tym katalogu.

Renata Zawiślak

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

Oskładkowanie umów cywilnoprawnych – 11 odpowiedzi na pytania

pobierz

Okres zasiłkowy

pobierz

Jak rozliczać ekwiwalent za niewykorzystany urlop w 2017 roku

pobierz

Dokumenty ubezpieczeniowe – 8 odpowiedzi na pytania

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 35050 )
Array ( [docId] => 35050 )