Pracodawca może wypowiedzieć umowę o pracę, jeżeli wskutek długotrwałych lub powtarzających się nieobecności chorobowych pracownika:
Można zwolnić pracownika z powodu częstych chorób
Częste i niespodziewane choroby pracownika mogą powodować nie tylko konieczność nagłego organizowania za niego zastępstw. Taki pracownik nie jest też wystarczająco dyspozycyjny w tym sensie. W takiej sytuacji pracodawca może zastosować jako kryterium doboru pracowników do zwolnienia (np. gdy reorganizuje dział i zmniejsza w nim zatrudnienie) ich dyspozycyjność. Musi jednak pamiętać o okresach ochronnych i prawidłowym wskazaniu przyczyny wypowiedzenia.
Można powołać się na dezorganizację pracy lub brak dyspozycyjności
- w firmie dochodzi do dezorganizacji pracy i
- pracodawca jest zmuszony do ponoszenia dodatkowych kosztów, aby przywrócić sprawną organizację pracy; np. w postaci zlecania godzin nadliczbowych czy rekrutacji innego pracownika na umowę na zastępstwo.
Jest to dopuszczalne zwłaszcza wtedy, gdy suma tych nieobecności przybiera rozmiary zbliżone do długości okresu ochronnego przed wypowiedzeniem (wskazanego w art. 53 Kodeksu pracy), a jakość pracy często chorującego pracownika jest w związku z tym niezadowalająca.
Nieobecność pracownika ma naruszać ważne interesy firmy
Oceniając, czy wypowiedzenie umowy o pracę ze względu na chorobę jest już w danym przypadku dopuszczalne, czy jeszcze nie, pracodawca nie ma jednak łatwego zadania. Żaden przepis nie określa bowiem wyraźnych granic w tym zakresie.
Sąd Najwyższy również nie wyznacza takich granic (typu: od tylu dni nieobecności można zwalniać), a jedynie daje pewne wskazówki. Przykładowo, w jednym z wyroków Sąd Najwyższy uznał, że wypowiedzenie umowy o pracę z uwagi na nieobecności spowodowane chorobą może być uznane za uzasadnione tylko wówczas, gdy pracodawca wykaże związek przyczynowy absencji konkretnego pracownika z naruszeniem swoich istotnych interesów (wyrok SN z 6 listopada 2001 r., I PKN 449/00, OSNP 2003/19/456).
Są okoliczności, które czynią wypowiedzenie ryzykownym
Z drugiej strony wypowiedzenia nie uzasadnia:
- choroba, która nie była przewlekła i definitywnie minęła,
- choroba spowodowana niekorzystnymi warunkami pracy wynikającymi z rażących naruszeń zasad bhp,
- choroba (nawet długotrwała) długoletniego pracownika nienagannie wykonującego dotąd swoje obowiązki pracownicze.
- art. 41, art. 53 § 1 pkt 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.),
- art. 5 ust. 4, art. 10 ust. 1 ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. nr 90 poz. 844 ze zm.).
Zobacz także:
