Pierwszą grupą będą pracownicy przebywający na urlopach wypoczynkowych lub nieobecni w pracy z innych usprawiedliwionych przyczyn (art. 41 kp). Z takimi podwładnymi w ramach zwolnień indywidulnych można rozwiązać umowę w czasie urlopu trwającego co najmniej 3 miesiące, a także w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, jeżeli upłynął już okres uprawniający pracodawcę do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia.
Dopuszczalne jest także zaproponowanie nowych warunków pracy (wypowiedzenie zmieniające – art. 42 kp). Jeżeli zmienione stanowisko powodowałoby obniżenie wynagrodzenia – podwładnym nie trzeba wypłacać dodatku wyrównawczego.
W trybie zwolnień indywidualnych pracodawca nie może też zwolnić definitywnie pracownika, o którym mowa w art. 39 i 177 kp, a także podwładnego będącego członkiem:
- rady pracowniczej przedsiębiorstwa państwowego,
- zarządu zakładowej organizacji związkowej,
- zakładowej organizacji związkowej, upoważnionemu do reprezentowania tej organizacji wobec pracodawcy albo organu lub osoby dokonującej za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy,
- specjalnego zespołu negocjacyjnego lub europejskiej rady zakładowej,
- specjalnego zespołu negocjacyjnego, organu przedstawicielskiego lub przedstawicielem pracowników w spółce europejskiej,
- zespołu negocjacyjnego, organu przedstawicielskiego lub przedstawicielem pracowników w spółdzielni europejskiej,
- specjalnego zespołu negocjacyjnego, zespołu przedstawicielskiego albo przedstawicielem pracowników w radzie nadzorczej spółki powstałej w wyniku połączenia transgranicznego spółek,
- rady pracowników lub przedstawicielem pracowników uprawnionym do uzyskiwania od pracodawcy informacji i prowadzenia z nim konsultacji.
Zakaz ten dotyczy także podwładnych:
- pełniących funkcję społecznego inspektora pracy,
- powołanych do odbycia czynnej służby wojskowej, służby zastępczej, zasadniczej służby wojskowej albo przeszkolenia wojskowego.
Od powyższej zasady jest jednak wyjątek. Pracodawca może rozwiązać umowę z takim pracownikiem, jeżeli organizacja związkowa, w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o zamierzonym wypowiedzeniu, nie zgłosi swojego sprzeciwu.
W stosunku do tych osób można natomiast zastosować wypowiedzenie zmieniające warunki pracy lub płacy, z zastrzeżeniem obowiązku wypłaty ewentualnego dodatku wyrównawczego w razie obniżenia płacy.
Przed rozwiązaniem umowy w trybie indywidualnym chronieni są także pracownicy, których stosunek pracy podlega z mocy odrębnych przepisów szczególnej ochronie przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem i wobec których jest dopuszczalne wypowiedzenie stosunku pracy w ramach grupowego zwolnienia oraz posłowie, senatorowie i radni.
Podstawa prawna:
- art. 1, art. 8, art. 10 ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. nr 90, poz. 844 ze zm.),
- art. 24 ustawy z 7 kwietnia 2006 r. o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji (Dz.U. nr 79, poz. 550).
Ewelina Tusińska, specjalista prawa pracy
Zobacz także:
