Wypowiedzenie umowy o pracę z powodu utraty zaufania

O tym, czy zachowanie pracownika może powodować utratę zaufania pracodawcy (i w konsekwencji uzasadniać jego zwolnienie z pracy) decydują okoliczności konkretnego przypadku. Przekonał się o tym Zenon S., który pracował w spółce H. i jednocześnie posiadał jej akcje. W tajemnicy przed pracodawcą zawarł ze spółką R. przedwstępną umowę sprzedaży tych akcji i upoważnił ją do głosowania w jego imieniu na walnych zgromadzeniach spółki H.

Z uwagi na pracowniczy charakter akcjonariatu w spółce H. takie zachowanie było uważane za nielojalne wobec pracodawcy i jego pracowników.

Pracodawca, na prośbę związku zawodowego, wypowiedział Zenonowi S. umowę o pracę, wskazując jako przyczynę m.in. utratę zaufania do pracownika spowodowaną wspieraniem przez niego działań szkodzących spółce poprzez zawarcie umowy z firmą R. i udzielenie jej pełnomocnictwa oraz naruszenie obowiązku dbałości o dobro i mienie zakładu pracy.  Pracownik domagał się przed sądem przywrócenia do pracy.

Sąd Najwyższy w wyroku z 4 lutego 2011 r. (II PK 199/10) nie przyznał pracownikowi racji. Stwierdził, że utrata zaufania ze strony pracodawcy może wynikać z różnych przejawów nagannego zachowania się pracownika, ale niekoniecznie musi przesądzać o jego winie. Skoro spółka H. jest spółką pracowniczą, gdzie fundamentem jej istnienia są akcjonariusze będący równocześnie pracownikami, to wspólnym interesem załogi jest niedopuszczenie do przejęcia kontroli nad spółką przez inny podmiot. Mogłoby to bowiem zagrażać m.in. stabilizacji zatrudnienia w spółce. Dlatego potajemne działania Zenona S. wspierające dążenia firmy R. do przejęcia kontroli nad spółką H. - choć dokonywane w ramach uprawnień przysługujących mu jako akcjonariuszowi - mogą być ocenione jako nielojalne wobec pracodawcy. Wypowiedzenie pracownikowi umowy w takiej sytuacji było więc zasadne.

Inne wyroki sądów związane z zatrudnianiem i zwalnianiem pracowników znajdziesz w miesięczniku „Prawo pracy w orzecznictwie”.