Za drobną kradzież też można wręczyć zwolnienie dyscyplinarne

Data: 14-02-2014 r.

Nie tylko kradzież mienia zakładowego, ale już samo usiłowanie takiej kradzieży może być uznane za ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracownika i uzasadniać zwolnienie dyscyplinarne (bez wypowiedzenia z winy pracownika). Jednak tylko pod warunkiem że jest udowodnione albo chociaż oczywiste, np. zarejestrowane kamerą.

Zwalniając pracownika bez wypowiedzenia z jego winy (dyscyplinarnie), należy wskazać na piśmie przyczynę uzasadniającą tak radykalny tryb rozwiązania umowy. Zwolnienie dyscyplinarne można zastosować tylko w przypadkach wymienionych w art. 52 Kodeksu pracy, czyli w razie:

  1. ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych,

  2. popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnienie go na zajmowanym stanowisku,

  3. zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.

Przestępstwem jest jedynie zbrodnia lub występek. Nie jest zaś nim wykroczenie. Na przykład, aby kradzież została zakwalifikowana jako przestępstwo, musi dotyczyć rzeczy o wartości – przekraczającej 1/4 minimalnego wynagrodzenia za pracę (w 2014 roku jest to kwota 420 zł). Kradzież lub przywłaszczenie cudzej rzeczy ruchomej, jeżeli jej wartość nie przekracza ww. kwoty jest bowiem kwalifikowana jedynie jako wykroczenie.

Wykroczenie nie może być podstawą do zastosowania dyscyplinarki na podstawie art. 52 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy (popełnienie przestępstwa). Może ono jednak spowodować zwolnienie dyscyplinarne na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy (ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracownika). Konieczność dbałości o mienie pracodawcy należy bowiem do podstawowych obowiązków pracownika. A zatem jego przywłaszczenie najczęściej oznacza ciężkie naruszenie tego obowiązku.

Na identycznej zasadzie już sama próba (nieudana) przywłaszczenia mienia, czyli usiłowanie popełnienia przestępstwa, również może kwalifikować się na zwolnienie dyscyplinarne. Potwierdził to Sąd Najwyższy.

Zdaniem Sądu Najwyższego:

Samo usiłowanie kradzieży lub przywłaszczenia mienia pracodawcy, mające znamiona wykroczenia, a nie przestępstwa, nie może być zakwalifikowane jako popełnienie przestępstwa z art. 52 § 1 pkt 2 kp.

Wyrok SN z 12 września 2000 r., I PKN 28/00, OSNP 2002/7/161.

Kradzież mienia pracodawcy, nawet niewielkiej wartości, jest zawsze ciężkim naruszeniem podstawowych obowiązków pracowniczych, niezależnie od tego, czy ze względu na jego wartość stanowi przestępstwo, czy „tylko” wykroczenie.

Wyrok SN z 10 listopada 1999 r., I PKN 361/99, OSNP 2001/7/216.

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

30 najciekawszych pytań z prawa pracy

pobierz

Różnicowanie wynagrodzeń na takich samym stanowiskach

pobierz

Dokumentacja pracownicza

pobierz

Pracownik może krytykować decyzje szefa, ale nie jego osobę

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 33846 )
Array ( [docId] => 33846 )