Przepisy Kodeksu pracy nakazują 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku na dobę. Cechą pracy przedstawiciela handlowego jest to, że często po zakończeniu wykonywania zadań okazuje się, iż pracownik jest zbyt daleko od swojego miejsca zamieszkania, aby móc tam dojechać. Musiałby na dojazd przeznaczyć dużą część czasu przeznaczonego na odpoczynek. Pracodawca zapewnia mu więc nocleg i wyżywienie, uznając, że jest to pośrednio obowiązkiem pracodawcy wynikającym z art. 132 kp. Skoro jest to efektem mocy prawnej tego przepisu, to pracownik nie powinien być obciążony podatkiem dochodowym od nieodpłatnych świadczeń. Organy podatkowe nie zgadzają się na takie stosowanie przepisów. Przykładem jest interpretacja indywidualna z 24 marca 2014 r. dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (nr IBPBII/1/415-142/14/BD).
Artykuł 132 kp nie zwalnia z podatku przedstawicieli handlowych
Obowiązek zapłaty podatku powstaje, gdy pracownik nie przebywa w podróży służbowej, a na pracodawcy nie ciąży ustawowy obowiązek finansowania wydatków noclegowych czy żywieniowych pracownika. Nie można tych zasad zmienić za pomocą zapisów w umowie o pracę. Dotyczy to także pracownika, z którego umowy o pracę wynika, że wyjazdy są nieodłącznym i stałym elementem wykonywania przez niego obowiązków służbowych.
Przedstawiciel handlowy nie będąc w podróży służbowej (nie jest w podróży, gdyż wykonuje obowiązki na obszarze wskazanym w umowie o pracę), nie może skorzystać z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o PIT. Przepis ten pozwala na zwolnienie z opodatkowania diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika.
Natomiast korzystne rozstrzygnięcia organy podatkowe wydają w odniesieniu do wydatków związanych z eksploatacją samochodu służbowego. W interpretacji indywidualnej z 24 marca 2014 r. dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (nr IBPBII/1/415-1134/13/BD) potwierdził, że pracodawca postąpił prawidłowo, traktując wydatki pracownika poniesione na zakup paliwa do samochodu służbowego oraz opłaty związane z parkingiem i przejazdem płatnymi odcinkami autostrad jako wydatki niestanowiące przychodu pracownika. Pracownik wykorzystując składniki majątkowe pracodawcy do celów realizacji zadań wynikających z umowy o pracę, nie otrzymuje nieodpłatnych świadczeń.
Rozliczenie wydatku z fiskusem
|
Rodzaj wydatku |
Kwalifikacja podatkowa wydatku przez organy podatkowe |
|
Nocleg |
Przychód po stronie przedstawiciela handlowego |
|
Wyżywienie |
Przychód po stronie przedstawiciela handlowego |
|
Wydatki związane z eksploatacją samochodu służbowego (zwrot kosztów opłat parkingowych, opłat za przejazd autostradą) |
Brak przychodu po stronie przedstawiciela handlowego |
- art. 12 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.),
- art. 132 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).
Zobacz także:
