Uproszczona ewidencja czasu pracy – tylko dla niektórych pracowników

Obowiązek prowadzenia ewidencji czasu pracy zatrudnionych w zakładzie pracy pracowników wynika wprost z przepisów Kodeksu pracy. Ewidencja czasu pracy jest bowiem prowadzona do celów prawidłowego ustalenia wynagrodzenia i innych świadczeń związanych z pracą. Do prowadzenia ewidencji czasu pracy pracodawca jest zobowiązany bez względu na formę prowadzonej przez siebie działalności.

W ewidencji czasu pracy należy wykazywać: pracę w poszczególnych dobach pracowniczych, w tym pracę w niedziele i święta, w porze nocnej, w godzinach nadliczbowych oraz w dni wolne wynikające z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, a także dyżury, urlopy, zwolnienia od pracy oraz inne usprawiedliwione i nieusprawiedliwione nieobecności w pracy. Do kart ewidencji czasu pracy dołącza się również wnioski pracownika o udzielenie czasu wolnego od pracy w zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych.

Pracodawca jest natomiast zwolniony z obowiązku prowadzenia szczegółowej ewidencji czasu pracy (ewidencjonowania godzin pracy) w przypadku pracowników:

• objętych systemem zadaniowego czasu pracy,
• zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy (tj. kierujących jednoosobowo zakładem pracy, ich zastępców, pracowników wchodzących w skład kolegialnego organu zarządzającego zakładem pracy, głównych księgowych) – wyłączenie to nie dotyczy jednak kierowników wyodrębnionych komórek organizacyjnych,
• otrzymujących ryczałt za godziny nadliczbowe lub za pracę w godzinach nocnych.

W odniesieniu do wymienionych  pracowników nie ewidencjonuje się godzin pracy. Natomiast w pozostałym zakresie ewidencję należy prowadzić, odnotowując w niej np. urlopy wypoczynkowe czy zwolnienia od pracy itp., czyli wszelkie rodzaje nieobecności.