W przypadku gdy pracodawca zatrudnia 20 pracowników, ale ich łączny wymiar czasu pracy wynosi mniej niż 20 pełnych etatów, informację w sprawie świadczeń urlopowych zawiera się w regulaminie wynagradzania. Taki pracodawca jest zwolniony z corocznego informowania pracowników.
Pracodawca zobowiązany do wydania regulaminu wynagradzania uzgadnia zapisy o niewypłacaniu świadczenia urlopowego i nietworzeniu funduszu socjalnego w regulaminie wynagradzania z zakładową organizacją związkową, a jeśli taka nie działa u pracodawcy – z przedstawicielem pracowników. Brak zgody organizacji związkowej lub przedstawiciela pracowników na wprowadzenie takiego zapisu uniemożliwia dokonanie zmian w tym zakresie.
Przykład
W firmie jest zatrudnionych 21 pracowników, ale w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy jest to jedynie 15 etatów. Od kilku lat nie wypłaca się świadczeń urlopowych i nie tworzy zfśs na podstawie regulaminu wynagradzania. Mimo takich zapisów pracodawca nie musiał powiadamiać pracowników do 31 stycznia o niewypłacaniu tych świadczeń. Jak wspomniano wyżej, pracodawcy zatrudniający co najmniej 20 pracowników, niezobowiązani do tworzenia funduszu socjalnego z uwagi na to, że łączny wymiar czasu pracy pracowników wynosi mniej niż 20 pełnych etatów, informacje w sprawie świadczeń urlopowych i ich wysokości, a także niewypłacania tych świadczeń i nietworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych zawiera w regulaminie wynagradzania. Wówczas jest zwolniony z corocznego informowania pracowników.
O rezygnacji z wypłaty trzeba powiadomić do 31 stycznia
Świadczenia urlopowe przysługują pracownikom zatrudnionym w zakładach pracy zatrudniających mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty. Jednocześnie - ustawa o zakładowym funduszu socjalnym umożliwia pracodawcom rezygnację z wypłacania tych świadczeń, pod warunkiem, że do 31 stycznia danego roku powiadomią oni o tym swoich pracowników.
Powiadomienia dokonuje się w sposób przyjęty u danego pracodawcy (np. w formie informacji pisemnej, pozostawionej pracownikom bądź rozesłanej pocztą elektroniczną albo poprzez wywieszenie komunikatu w tej sprawie na tablicy ogłoszeń). W przypadku gdy pracodawca nie zrezygnował z wypłaty świadczeń w tym terminie, będzie niestety musiał świadczenie wypłacić. Gdyby uchylił się od tego obowiązku, grozi mu kara grzywny nawet do 30.000 zł. Karę nakłada sąd właściwy ds. wykroczeń na wniosek Inspektora Państwowej Inspekcji Pracy.
Wysokość świadczenia urlopowego można ustalić po 31 stycznia
Przepisy ustawy o zfśs nie określają terminu ustalenia wysokości świadczenia urlopowego. Art. 3 ust 3a dotyczy wyłącznie terminu powiadomienia o niewypłacaniu świadczenia urlopowego. Z kolei zaś art. 4 ust. 3 stawy o zfśs określa jedynie maksymalną wysokość tego świadczenia, pomija natomiast kwestię sposobu i terminu ustalenia innej - niższej kwoty. Z tego wynika, że pracodawca, który do 31 stycznia danego roku nie zrezygnował z wypłacania świadczeń urlopowych, może ustalić inną, niższą wysokość świadczenia urlopowego w późniejszym czasie. Należy w takiej sytuacji jak najszybciej wydać odpowiednie zarządzenie, określające wysokość świadczenia urlopowego w takiej kwocie, jaką jest w stanie ponieść pracodawca.
Podstawa prawna:
- art. 3 ust. 2 i 3, art. 12a ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r. poz. 592 ze zm.)
Jarosława Warszawska, Mericon Kadry Płace Doradztwo
Zobacz także:
